Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ayı — is. 1. Uzun tüklü, ağır gövdəli, hər şey yeyən iri yırtıcı heyvan. Boz ayı. Ağ ayı (ağtüklü, qütb ayısı). Qafqaz ayısı. – Meşənin dərinliklərində qaraqıllı ayılar hərlənir, sərt otlaqlarda canavarlar dolaşırdı. S. R.. Ayı potası – ayı balası.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəcib — sif. <ər.> 1. Nəcabəti, əsli olan; əsilli, soylu, nəcabətli. <Heydər bəy:> Amma sizə lazımdır ki, bizim kimi nəcib kimsənələrə bir çörək yolu göstərəsiniz. M. F. A.. <Həsən:> Kişi nəcib nəsildən olduğunu hamıya apaçıq göstərdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pota — 1. is. Adətən donuz, ayı balasına deyilir. Donuz potası. – Mağara o qədər kiçik idi ki, içindəki iki ayı balası (potası) apaçıq görünürdü. A. Ş.. 2. Bax potaboy(lu). Pota oğlan. Pota kişi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıpqırmızı — sif. 1. Tünd qırmızı, çox qırmızı, lap qırmızı. Qıpqırmızı alma. – . . Bu adamın üzü ətli, yanaqları qıpqırmızı, vücudu sapsağlam idi. A. Ş.. Qıpqırmızı don geyindi ellərim; Qaranlığı boğazlayıb doğdu gün. S. Rüst.. Qıpqırmızı kəsilmək – utanaraq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
